Przez niemal 2 i pół roku pracowałem jako fizjoterapeuta z paraolimpijską czołówką naszego kraju, czyli zawodnikami Reprezentacji Polski w Rugby na Wózkach. Doświadczenia sportowe zdobyte na zgrupowaniach oraz turniejach uważam za jedną z najbardziej rozwojowych przygód w moim zawodowym życiu.

Aktualnie mój rozwój jest urozmaicany poprzez 2-letnie studia w Szkole Akupunktury, które pozwalają mi na poznanie zupełnie nowego modelu uprawiania medycyny, jakim jest Tradycyjna Medycyna Chińska nie tylko w aspekcie teoretyczno-praktycznym, ale też filozoficznym.

Zarówno praca gabinetowa, jak i funkcja instruktora to moje ogromne pasje. W podejściu tak terapeutycznym, jak i szkoleniowym niejednokrotnie zdradzam swoje zainteresowanie filozofią oraz słabością do pytań, na które trudno lub wręcz nie sposób znaleźć odpowiedzi. W moim maleńkim świecie to właśnie te pytania inspirują i, co zawsze podkreślam, niemal prowokują do nieustannych poszukiwań. Tak w terapii, jak i w życiu.

Gdybym miał wyznaczyć w swoim życiu jakieś symboliczne motto, byłaby to łacińska sentencja: Scire propter, ipsum scire, czyli w najprostszym tłumaczeniu „Wiedzieć po to, żeby wiedzieć”.